स्ववियु निर्वाचनका लागि एमाले निकट अखिलको तर्फबाट प्रस्तावित सभापतिका उम्मेदवार उज्ज्वल लकान्द्री विश्वकर्मा शैक्षिक वर्ष २०७३ देखि पथरी बहुमुखी क्याम्पसका नियमित विद्यार्थी रहँदै आएका छन् । यतिबेला स्नातकोत्तर तहमा अध्ययनरत उज्ज्वल आमरूपमा सबैका लागि उज्ज्वल युवा विद्यार्थी नक्षत्रका रूपमा परिचित छन् ।
२०७४ साल अनेरास्ववियु पथरी बहुमुखी क्याम्पस इकाइँ कमिटी उपाध्यक्ष रहेका उज्ज्वल २०७८ मा मोरङ जिल्ला कमिटी सचिवालय सदस्यको जिम्मेवारीमा क्रियाशील छन् । पथरी जेसीजको समेत नेतृत्व लिइरहेका उज्ज्वललाई अखिलले आफ्नो तर्फबाट स्ववियु सभापतिको रूपमा अघि सारेको छ । उज्ज्वलको अग्रसरतासँगै प्रतिस्पर्धामा देखिएका सबैजनाको अनुहार लल्याकलुलुक भएको छ । सभापतिका उम्मेदवार उज्ज्वलसँग गरिएको संक्षिप्त कुराकानी–
तपाईको उम्मेदवारी केका लागि ?
मेरालागि यो मेरो आफ्नो उम्मेदवारी होइन । अखिलले मलाई पत्यायो, मलाई उम्मेदवार बनायो । ममात्र होइन, मसँग दर्जनौँ साथीहरू उम्मेदवार हुनुहुन्छ । उहाँसहितको यो समुहगत उम्मेदवारी हो । व्यक्ति विशेषको कुरा नगरौँ ! जहाँसम्म उम्मेदवारीपछिको कुरा छ– स्ववियु निर्माण र सञ्चालनको प्रक्रियामा देखिएको भ्रष्टाचार, पाखुरावाद र पारदर्शिता अभावको अन्त्य, कमजोर शैक्षिक वातावरण र क्याम्पस प्रशासनिक व्यवस्थापन, प्राध्यापक र कर्मचारी वर्गबीचको वर्गविभेद न्युनीकरण, विद्यार्थीले पाउनुपर्ने सुविधामाथि बहस र व्यवस्थापन अभाव, छात्रवृत्ति विवरतको अवैज्ञानिक पक्ष, छात्रामैत्री क्याम्पस व्यवस्थापन, पठनपाठन र नियमित कक्षा सञ्चालनको पक्षलाई चुस्त तुल्याउन अखिलको तर्फबाट हाम्रो उम्मेदवारी हो ।
पछिल्लोपटक तपाई स्ववियु सदस्य हुनुहुन्थ्यो, अहिले सभापतिको उम्मेदवार । यसबीचको अनुभव र सिकाइँ के हो ?
पहिलो कुरा त म यहाँको नियमित विद्यार्थी हुँ । म यहाँ स्थानीय परिवेशदेखि लिएर स्नातक र स्नातकोत्तर तहसम्म पढ्दागुन्दा धेरै कुरा सिकेको छु । स्ववियुले आयोजना गरेका कतिपय सन्दर्भमा आफूले पाएको फरक र भिन्नताभित्र विभेद छ, परस्पर हेलाँ र होच्याउने व्यवहार छ । स्ववियुको ब्यानरमुनि उभिएर गरिने पाखुरा प्रभावित व्यवहारमा राजनीतिक रंग, सामाजिक वैरभाव र उपेक्षा देखिन्थ्यो । म दावाका साथ भन्छु– अब कमसेकम यस्तो घिनलाग्दो चरित्र देखिनेछैन, भेटिनेछैन ।
तपाईले विद्यार्थी राजनीतिलाई कसरी नियाल्नुभएको छ ?
यो राजनीति होइन, आस्थाका बन्दी राजनीतिक कार्यकर्ता निर्माणको अभियान हो, एक ढंगले यो थलो हो । म त्यो अभियानमा सामेल मात्र भएको छु । यहाँबाट आफूलाई उम्दा सावित गर्न सके भने अर्थात् व्यवहारमा परिस्कृत गर्न सके भने समाजको विश्वास जित्न सक्ने राजनीतिक कार्यकर्ता बन्न सक्छु भन्ने लाग्छ । अहिले समाजमा सामाजिक मनोभावना नबुझ्ने र जनमत प्राप्त गर्न सक्ने अवस्थाबाट टाढा रहेको कतिपय राजनीतिक दल र कार्यकर्ताको उपस्थितिसामु आफूलाई अध्ययनको क्षेत्रबाट उठाउन कोशिस गर्दै आएको छु ।
क्याम्पसमा माउँ पार्टीजस्तै गठबन्धनीय चहलपहल छ नि ! यसलाई कसरी लिनुभएको छ ?
मलाई यसले केही फरक पार्दैन । मेरा समकक्षी, सहपाठी साथीसंगी र जीवनका सहयात्रीहरू यहाँका मतदाता हुन् । राष्ट्रिय राजनीतिमा दलीय गठनबन्धनले सिर्जना गरेको किचलोलाई यहाँ पढ्ने विद्यार्थीले राम्रोसँग जान्दछन् र बुझ्दछन् । कतिपय बेलामा म चर्चा चलाउने गर्दछु– उहाँहरू यस्तो घिनलाग्दो राजनीति, एमालेविरुद्ध सारा शक्ति एक ठाउँमा भनेर घृणा गर्नुहुन्छ । निष्कर्ष के हो भने मेरो पंक्ति अर्थात् मलाई मत खसाल्ने साथीभाइको संख्या दलीय स्वार्थभन्दा उठेको छ । हामी फराकिलो मतान्तरले जित हासिल गर्छौँ ।
तपाईको जित सुनिश्चित हो ?
हा हा … यसमा कुनै दुई मत छैन । निर्वाचन आयुक्तले घोषणा गर्नुभन्दा पहिल्यै सार्वजनिक गर्ने कुरा व्यवहारिक हुँदैन नत्र घोषणा गरे पनि हुन्छ । तर, कुरा के भने म मात्र जितेर भएन नि ! हामी त सामुहिकतामा विश्वास गर्ने राजनीतिक संस्कार बोकेका विद्यार्थी । म सँग सँगसँगै प्रस्ताव हुनुभएका उम्मेदवार साथीहरूले जित्नुपरेन ? अनेरास्ववियुको होल्ड रहेको बोल्ड स्ववियु भन्ने सन्देश दिनुपरेन ? हामी सबैजना अत्यन्तै फराकिलो र सानदार मतान्तर सहित जित्ने तयारीका साथ लागेका छौँ । यसपटक हामीलाई क्याम्पस हाताभित्र विद्यार्थीको मात्र होइन, क्याम्पस हाताबाहिर अभिभावकजनको पनि समर्थन रहेकोले जित्ने कुराको कुनै शंका छैन, बरु कति मतले जित्ने हो– यसका लागि आधार तयार गर्दैछौँ ।
जितको तपाईको प्राथामिकता के हो ?
स्ववियु सञ्चालनसँग जोडिएको भ्रष्टाचार अन्त्य, हुलहुज्जतको अन्त्य, स्ववियुलाई क्याम्पस विकासको भरपर्दो शक्ति बनाउने, विद्यार्थी आन्दोलनको हिसावले यसलाई साझा मञ्च बनाउने, क्याम्पस–स्ववियु शैक्षिक सहकार्य र क्यालेण्डर निर्माण गर्ने, कतिपय काजगातका लागि त्रिभुवन विश्वविद्यालय पुग्नुपर्ने अवस्थाको अन्त्य गर्ने, छात्रवृत्ति वितरण प्रणाली पारदर्शी र सहभागितामूलक बनाउने, नियमित कक्षा सञ्चालन गर्ने, स्नातक तहको लागि ४५ मिनेट र स्नातकोत्तर तहको लागि ५५ मिनेटको कक्षा र पठनपाठनको व्यवस्थापन मिलाउने, शैक्षिक सामग्री पर्याप्य भएको क्याम्पसको रूपमा यो क्याम्पसलाई वृद्धि–विकास गर्ने, पठनपाठनका अतिरिक्त अनलाइन पद्दतिलाई सर्वत्र प्रयोगमा ल्याउने, विद्यार्थीको चापअनुसार कक्षा कोठाको व्यवस्था गर्ने, बजारको मागअनुरुपको विषयगत पढाइँमा जोड दिने, क्याम्पस आउने–जाने विद्यार्थीका लागि क्याम्पस–बसको व्यवस्थापन गर्ने, छात्रा र अशक्त विद्यार्थीका लागि जीवनमैत्री कक्षा व्यवस्थापन मिलाउने, स्रोत खोजेर भए पनि प्राध्यापक र कर्मचारीको पारिश्रमिकबाहेक लक्षित विद्यार्थीलाई सहुलियत दिने, विद्यार्थीको स्तरोन्नतिका लागि निःशुल्क कोचिङ सञ्चालनमा ल्याउने, चमेनागृह, खेलमैदान, क्रिडास्थललगायत विद्यार्थीको सर्वांगिण विकासका आधारहरू तयार गर्ने आदि–आदि रहेका छन् ।
अन्त्यमा …………..
पञ्चायत मावि उत्तीर्ण हुँदै जोडिएको म यो क्याम्पस निर्माणकालको विद्यार्थी र विद्यार्थी आन्दोलनको अविछिन्न उत्तराधिकारी हो । क्याम्पस परिसर, प्रशासन, व्यवस्थापन, कक्षा कोठा सञ्चालन आदि पक्षलाई राम्रोसँग जान्दछु । कसैलाई हप्काएर, दप्काएर, पाखुरा देखाएर उचाइँ लिएको छैन जस्तो लाग्छ । उद्देश्यमा निर्दिष्ट छु, बिचारमा सुस्पष्ट छु र व्यवहारमा राखिन र माझिन चाहन्छु । अवसर प्राप्तिका लागि घुँडा टेक्दिनँ, कमाएको इमान र निष्ठा बेच्दिनँ । साथीभाइले म र मेरो नेतृत्वको अखिल समुहलाई पत्याउनुहुने छ, विश्वास गर्नुहुने छ र फराकिलो मतान्तर विजयी गराउनुहुने छ भन्ने विश्वास लिएको छु ।
